Blog

2020 yılı Mart ayı itibariyle, bankacılık sektörünü heyecanlandıran önemli bir değişiklik ile, 2011 yılından beri yürürlükte olan “Bankaların Bilgi Sistemleri Yönetiminde Esas Alınacak İlkelere İlişkin Tebliği” yerine “Bankaların Bilgi Sistemleri ve Elektronik Bankacılık Hizmetleri Hakkında Yönetmelik” yürürlüğe girdi. 

Tüm dünyayı etkilemekte olan COVID-19 sebebi ile dünyanın birçok yerinde kurumlar ofislerini kapatmış ve bununla birlikte çoğu kurum “Uzaktan/Evden Çalışma” şekline geçmiş durumdadır.

Uzaktan çalışma sırasında kurum içinde kullanılacak iletişim, toplantı ve VPN gibi hizmetler için gerekli yazılımlar satın alınıp kurumlara konfigürasyonu sağlandı. Eminiz ki bu yazılımlar satın alınmadan önce “ne kadar güvenli” olduğuna dair uzunca araştırmalar yapıldı. Ancak bu yeni çalışma mantığının gelmesiyle birlikte karmaşaların arasında kaybolan birçok kurum, bir kez daha Siber Güvenliğin en zayıf halkasını unutmuş oldular. Yani ‘insanı’.

İster geleceğin fabrikaları (Factories Of the Future’s), ister Endüstri 4.0 diye isimlendirelim, üretimin dijitalleşmesi ile birlikte, kullanılan kontrol sistemleri her geçen gün daha önemli, akıllı ve güçlü hale geliyor. 

Günümüzde artık, fabrikalar tedarikçileriyle süreçlerinin verimliliği adına, sistemsel ihtiyaçları doğrultusunda kritik seviyede önem arz eden entegre yapılar kurgulayabiliyor.

Kişisel Verilerin Korunması Kanunu’nun (KVKK) 2016 yılında kabul edilmesi ile birlikte, hayatımıza “kişisel veri güvenliği”, “kişisel veri güvenliği ihlali” , “veri güvenliği rehberi”, “kurul bildirimi”, “veri sorumluları” ve “ihlal bildirimi” gibi yeni kavramlar  girmiştir.